Sztuką może być wszystko, co dostarcza nam przyjemnych doznań, porusza ducha, jest źródłem relaksu, uwalnia od stresu oraz daje możliwość odpoczynku. Niewątpliwie takie doznania mogą towarzyszyć, gdy oglądamy akwaria naturalne zaaranżowane przez japońskiego fotografa Takashiego Amano – założyciela firmy Aqua Design Amano (ADA). Akwaria w stylu Amano to tworzenie pięknych podwodnych krajobrazów, nawiązujących do sztuki malowania pejzaży. On też dał początek (i nadał kierunek) czterem głównym stylom funkcjonującym do dzisiaj: Iwagumi, Ryuboku, Mizube i Ragwork.
Iwagumi jest jednym z najstarszych i najpopularniejszych stylów w aranżacji akwarium naturalnego, a wywodzi się z japońskiej sztuki tworzenia skalnych ogrodów. Można więc traktować Iwagumi jako wodną wariację sztuki układania kamieni. W takich akwariach dominują oczywiście wspomniane kamienie o podobnym kolorze i strukturze, ale różnej wielkości oraz nieparzystej ilości, a także niezbyt bujna roślinność. Rośliny powinny być niskie i mieć niewielkie liście, takie jak np. glossostigma, hemiantus callitrichoides, riccia, wgłębka wodna, gałęzatka oraz różnego rodzaju mchy. Zdarzają się również aranżacje z wyraźnie widocznym trzecim planem, który stanowią właśnie rośliny wysokie – są to wszelkie odmiany Rotali. Tak urządzone akwarium wygląda niczym podwodna łąka z wystającymi gdzieniegdzie fragmentami skał.
Ryuboku to bodaj najczęściej spotykany styl w akwarystyce naturalnej – zapewne dlatego, że daje teoretycznie nieograniczone możliwości tworzenia autorskich aranżacji. Wręcz idealnie nadaje się do odwzorowania krajobrazów leśnych, np. pejzażu starego, podwodnego lasu pełnego drzew, drewna oraz kamieni porośniętych różnymi epifitami (mchy, glony, porosty). Prymarnym elementem tego typu aranżacji są kawałki starannie wyselekcjonowanego drewna i korzeni. Dobierając je należy zwrócić szczególną uwagę na ich fakturę, gdyż od tego zależy jakość i niepowtarzalność tworzonej przez nas kompozycji. W Ryuboku możemy też wykorzystać niemal wszystkie dostępne gatunki roślin, począwszy od roślin trawnikowych (pierwszego planu), a kończąc na roślinach wysokich (trzeciego planu).
Mizube stanowi poniekąd kontynuację stylu Ryuboku, jednakże w tym przypadku materiały dekoracyjne oraz rośliny wystają ponad lustro wody, a nawet poza górną granicę szyby. Główny nacisk kładziony jest tutaj na właściwy dobór drewna, bowiem im bardziej pokręcone i splecione korzenie o ciekawych, fantazyjnych kształtach dobierzemy, tym ciekawsza będzie cała kompozycja. Podłoże możemy utworzyć z kontrastującego białego piasku kwarcowego, natomiast całość aranżacji planujemy tak, aby główne elementy dekoracyjne wystawały ponad zbiornik. Roślinność zazwyczaj nie różni się znacząco od tej, jaką możemy spotkać w Ryuboku – mowa o roślinach typu cryptocoryna, anubias, echinodorus, ludwigia, vallisneria, lilaeopsis, czy microsorum.
Ragwork jest zdecydowanie najmłodszym ze wszystkich czterech stylów i w pewnym sensie stanowi modyfikację Iwagumi. Nie ma tutaj wielu prawideł, którymi należy się kierować – należy jedynie użyć jak największej ilości skał, aby możliwie jak najdokładniej odwzorować fragment górskiego krajobrazu (np. górskiego zbocza z niską, najczęściej trawiastą roślinnością).
Akwarystyka w stylu Amano cieszy się obecnie rosnącą popularnością i zyskuje coraz większe rzesze zwolenników na całym świecie. Dowodem tego są chętnie odwiedzane wystawy upamiętniające sztukę Takashiego Amano (np. stała w Tokyo), czy też okazjonalne ekspozycje odbywające się w różnych krajach.
Zdjęcie wyróżniające: Flickr
