Skat to w większości miejsc na świecie nieco zapomniana gra, która może stanowić jednak świetną alternatywę dla bardziej popularnych karcianek.
Skat, znany również jako szkat, to gra karciana, która największą popularnością cieszy się w miejscu swojego stworzenia, czyli w Niemczech. W Polsce często bywa nazywany „śląskim brydżem”, bowiem to właśnie znajdujący się w kraju nad Wisłą Górny Śląsk zajmuje zaszczytne drugie miejsce, jeśli chodzi o liczbę miłośników tej zabawy. Zapalonych graczy w skata znajdziemy także na Kaszubach. Aż dziwne, że w innych częściach świata ta karcianka w zasadzie nie występuje – szczególnie biorąc pod uwagę, ile frajdy jest w stanie zapewnić!
W skata gra się przy pomocy talii złożonej z 32 kart, w czterech tradycyjnych kolorach: trefl, pik, kier i karo. W rozgrywce bierze udział trzech graczy, z czego dwóch z nich zawsze gra przeciwko jednemu. Jeśli chcemy grać w cztery osoby, to nie ma żadnych przeciwwskazań, ale wówczas uczestnicy muszą na przemian pauzować w kolejnych rundach. Każda rozgrywka rozpoczyna się rzecz jasna rozdaniem – gracze otrzymują po 10 kart. Pozostałe dwie karty kładzie się zaś na stół.
Jeśli wszyscy gracze mają już na ręce po 10 kart, można przystąpić do kolejnej fazy, czyli licytacji. Cały proces zawsze rozpoczyna się od liczby 18, która stanowi najniższy możliwy wynik punktowy w skacie. Licytację inicjuje osoba siedząca po lewej stronie rozdającego, natomiast jej rywalem jest gracz znajdujący się po jej prawej stronie. Jeśli pierwsza osoba rezygnuje z licytacji, mówi pas, ramsz lub „siedemnaście”. Jeśli zaś decyduje się na podjęcie rękawicy, przeciwnik może potwierdzić swój udział w licytacji lub z niej zrezygnować.
Wygrany podnosi dwie karty ze stołu i wymienia je z własnymi lub deklaruje rozgrywkę z ręki, a następnie określa, który spośród czterech kolorów talii będzie tzw. atutem. Warto pamiętać, że zwycięzcę licytacji nazywa się solistą – gra w pojedynkę przeciwko pozostałym graczom.
Poza pierwszą kolejką, w której pierwsza rzuca kartę osoba siedząca po lewej stronie rozdającego, osobą wychodzącą zawsze jest zwycięzca poprzedniej kolejki. Gdy wszyscy uczestnicy odsłonią już swoje karty, przychodzi czas na określenie, która z nich zgodnie z zasadami danej rozgrywki jest najsilniejsza. Kolor rzucony przez pierwszego gracza jest tzw. kolorem wiążącym, co oznacza, że kolejni uczestnicy muszą rzucić kartę tego samego koloru, o ile posiadają ją na ręce. Jeśli pierwsza karta jest atutem (zadeklarowanym wcześniej przez solistę), należy dorzucić do niej inną kartę atutową. Całą lewę zgarnia gracz z najwyższą kartą o danym kolorze lub najwyżej punktowanym atutem. Hierarchia kart w skacie niezależnie od koloru przedstawia się następująco: as, dziesiątka, król, dama, walet, ósemka, siódemka. Lewy wygrane przez graczy grających przeciwko soliście podczas liczenia punktów będą stanowić wspólną zdobycz.
W rozgrywkach typu grand i kolor, czyli najbardziej popularnych odmianach skata, celem solisty jest uzyskanie jak najwyższej liczby punktów. Zgromadzonych przez niego „oczek” powinno być przynajmniej 61. Za asa otrzymuje się 11 punktów, za dziesiątkę 10, za króla 4, za damę 3, a za waleta 2. Pozostałe karty nie przynoszą zaś zdobyczy punktowej. Na koniec gry uczestnicy sprawdzają, czy solista zebrał wylicytowaną przez siebie liczbę punktów.
Zdj. głóne: Amanda Jones/unsplash.com
