Rozpalenie ogniska czy rzeźbienie z drewna prostych narzędzi stanowią w survivalu podstawy, bez których lepiej pozostać w domu. Jaki rodzaj drewna będzie optymalny do danego celu? Oto co musisz wiedzieć!
Pomimo że na pierwszy rzut oka zdecydowana większość rodzajów drewna wygląda bardzo podobnie, to nie każde z nich będzie paliło się w taki sam sposób. Dlaczego niektóre ogniska palą się szybciej bez wytwarzania dymu, inne bardzo mocno dymią, a jeszcze inne strzelają iskrami? Wynika to z kilku niezwykle istotnych czynników, z których powinien zdawać sobie sprawę każdy miłośnik pokonywania trudno dostępnych i niezbadanych dotąd terenów.
Po pierwsze, przy wyborze drewna na opał należy wziąć pod uwagę jego wartość opałową. Brzmi sensownie, prawda? Wartość opałowa to nic innego, jak ilość ciepła wydzielanego podczas procesu spalania. Zależy ona od żywicy i ligniny (drzewnika) – im jest ich więcej tym drewno ma wyższą wartość opałową. Warto wiedzieć, że drzewa iglaste (świerk, jodła, modrzew) zawierają tych składników więcej od swoich liściastych kuzynów, a zatem bardziej nadają się do rozpalenia ogniska. Ich średnia wartość opałowa znacznie przewyższa nawet najlepiej nadające się do rozpalenia ogniska drzewa liściaste. Największą wartością opałową wśród drzew liściastych może pochwalić się brzoza, a zaraz pod nią znajdują się jesion, dąb, grab i topola.
Kolejnym aspektem, który warto wziąć pod uwagę jest czas spalania. Szybko przygotowane ognisko niejednokrotnie może bowiem uratować nam skórę. Najdłużej palą się drewna grube i mocne, takie jak dąb, buk czy klon. Po raz kolejny warto sięgnąć więc po drzewa iglaste, które zazwyczaj palą się dużo szybciej. W tym miejscu należy też mieć na uwadze niezwykle istotną zależność – drzewa dające najwięcej ciepła palą się najszybciej i na odwrót.
W kwestii ilości żaru pozostającego po ognisku prym wiodą dąb, jesion i wiąz. Jak można zauważyć, najwięcej żaru pozostawiają drzewa o dużej gęstości i drzewa liściaste. Ciekawa jest zaś kwestia wilgotności drewna – im jest ono bardziej wilgotne, tym dłużej będziemy musieli je suszyć przed rozpaleniem ogniska. Przydatna może okazać się też wiedza, że największą wilgotność posiadają drzewa świeżo ścięte – nawet do 70 procent! Jeśli podczas wyboru drewna na opał weźmiemy pod uwagę powyższe aspekty to nasze ognisko da nam ciepło i będzie paliło się przez całą noc.
Wartościową umiejętnością w survivalu związaną z drewnem może być również… rzeźbienie. Jakiego rodzaju drewna powinniśmy w tym celu szukać? Najłatwiej rzeźbi się w drewnie o niskiej twardości – warto wspomnieć tu m.in. o brzozie, topoli czy też lipie. Nieco większym wyzwaniem na pewno okaże się rzeźbienie w drewnie twardym, którym cechują się drzewa takie jak dąb, grusza, buk czy grab. Początkujący powinni unikać natomiast drewna iglastego – tak jak jest ono wręcz doskonałe na opał, tak za sprawą dużej ilości sęków wykonywanie na nim jakichkolwiek operacji może być niemal niemożliwe. Rzeźbienie w drzewach iglastych to czynność dla naprawdę zapalonych miłośników survivalu.
Zdj. główne: Obed Hernández/unsplash.com
