Niewielki obszar połowu i odpowiednia zanęta mogą okazać się bardzo przydatne podczas łowienia karpi. Poznaj zasady stosowania metody nęcenia punktowego i sprawdź, na jakich wodach będzie najbardziej efektywna.
Metoda ta opiera się na umieszczeniu zanęty w dokładnie ustalonym, małym punkcie. Oznacza to, że połów będzie odbywał się na stosunkowo niewielkim obszarze wody. Nęcenie punktowe najlepiej sprawdza się w małych zbiornikach wodnych, które są dobrze znane wędkarzowi. Pomocny jest także niski poziom wody, wówczas łatwiej ocenić teren żerowania karpia. Przynętę umieszcza się w wodzie i czeka na przypłynięcie ryby. Nęcenie punktowe jest idealną metodą łowienia ryb dla osób, które nie mają czasu na długie posiedzenie. Odpowiednio przygotowana przynęta może zwabić zwierzęta w krótkim czasie i szybko zakończyć się udanym połowem.
Do efektywnego nęcenia punktowego potrzebne są materiały rozpuszczalne w wodzie. Do najczęściej używanych materiałów należą siatki, worki, tunele, tuby lub rękawy. Każdy z elementów powinien być wykonany z materiału PVA, czyli polimeru winylowego, który łatwo rozpuszcza się w wodzie i nie zanieczyszcza zbiornika wodnego. Czas rozkładu materiału latem, w wodzie o wysokiej temperaturze to ok. kilku sekund. W zimie, przy znacznie gorszych warunkach, proces ten może się wydłużyć. Idealne warunki pogodowe, w których metoda jest najskuteczniejsza to wiosna, gdy temperatura wody jest niższa, a ryby nie żerują intensywnie. Tunele PVA chronią siatkę przed wilgocią i ułatwiają umieszczenie w niej przynęty. Koszt całego zestawu to około 50 złotych. Zamiast profesjonalnego wyposażenia można też rozsypać w wodzie przygotowaną przynętę, jednak należy liczyć się z ryzykiem, że połów może być mniej udany.
Nęcenie punktowe wymaga małego obszaru połowu, dlatego idealnie sprawdzą się niewielkie zbiorniki wodne. Kluczowym elementem wyboru miejsca jest odpowiednia znajomość jego specyfiki. Wędkarz musi prawidłowo oszacować teren, na którym żerują karpie i tam rozpocząć połów. Do tego typu miejsc należą wody, w których występuje podwodna roślinność i zatopione drzewa. Metodę można także efektywnie używać w okolicach trzcin.
Wiedza o podłożu wodnym i specyfice konkretnego akwenu będzie generować sposób stosowania techniki punktowej. W inny sposób łowi się w zbiorniku zamulonym, a inaczej na dużym terenie, w którym podłoże jest zarośnięte. Jeśli na dnie zbiornika, w którym odbywa się połów, jest duża ilość mułu, to umieszczana w wodzie zanęta powinna być lekka, tak by nie zapadła się na dnie. W takim wypadku przygotowany wcześniej sprzęt powinien mieć w sobie więcej powietrza, dzięki temu nie osiądzie zbyt szybko. W przypadku zarośniętego zbiornika nęcenie powinno odbywać się na większym terenie. Zanętę należy umieścić w kilku najbliższych punktach.
Mieszanka, która składa się z wielu składników, powinna być w pierwszej kolejności dokładnie wymieszana na sucho. Najważniejszym etapem przygotowań jest nawilżanie, od którego zależy konsystencja i praca zanęty. Do odpowiednio przygotowanej zanęty należy stopniowo wlewać wodę w niewielkich ilościach i cały czas energicznie mieszać. Najlepiej proces ten wykonywać rękami, tak by zbierać materiał także z dna i sprawdzać wilgotność mieszanki.
Po przygotowaniu zanęty należy ją odstawić na kilkanaście minut i sprawdzić, czy nie zmienił się poziom jej nawilżenia. Przygotowaną zanętę można przetrzeć przez sito, dzięki temu będzie jednolicie nawodniona i gładka, a wszystkie suche i wymieszane elementy pozostaną na sicie. Jeśli nie ma możliwości użycia sita, można rozetrzeć materiał w dłoniach, aby zlikwidować wszelkie grudki. Przygotowaną mieszankę należy uformować w kule i umieścić w siatce. Do stworzenia efektywnej mieszanki przy połowie karpi metodą nęcenia punktowego można wykorzystać kukurydzę, płatki owsiane, ziemniaki, otręby, cukier puder i robaki.
Zdjęcie wyróżniające: Freepik
