Korfball łączy w sobie różne dyscypliny sportowe. Można w nim znaleźć między innymi elementy koszykówki. Głównym zadaniem zawodników jest trafienie piłką, wielkości tej do futbolu, do kosza wiszącego na wysokości 3,5 metra. Różnica polega jednak na tym, że zespoły składają się z czterech mężczyzn i czterech kobiet.
Korfball jest jedyną koedukacyjną dyscypliną sportu, ponieważ w drużynach rywalizujących ze sobą występują zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Głównym celem zespołów jest trafianie piłką do kosza, który znajduje się na wysokości 3,5 metra. Co istotne, nie ma on tablicy, jak to jest w koszykówce. Jego średnica wynosi 0,5 m, więc trafienie do celu jest sporym wyzwaniem. Korfball został zaprezentowany podczas Igrzysk Olimpijskich w 1920 roku w Antwerpii. Obecnie niestety nie jest zaliczany do sportów olimpijskich.
Korfball nie jest zbyt skomplikowaną grą. W momencie rozpoczęcia meczu zarówno w strefie obrony, jak i ataku musi się znajdować jedna para zawodników. Celem jest oczywiście wrzucenie piłki do kosza przeciwnika. Co dwa trafione rzuty zawodnicy zamieniają się strefami i należy tu zaznaczyć, że jest to jedyna okazja, aby to zrobić. Niedozwolona jest bowiem nieustanna rotacja zawodników między polami.
Korfball to sport bezkontaktowy, dzięki czemu kobiety mogą w nim rywalizować z mężczyznami. W praktyce oznacza to, że zawodnicy nie mogą się przepychać, ani wyrywać sobie piłki z rąk. Ważne jest także to, że zawodnik płci męskiej nie może bronić rzutu zawodnika płci żeńskiej i odwrotnie. W tej dyscyplinie sportu nie można również przemieszczać się z piłką i nią kozłować. Gracz, który ma w posiadaniu piłkę, może ją przekazać koledze lub koleżance z drużyny albo oddać rzut. Ponadto może on rzucać do kosza tylko i wyłącznie pod warunkiem, że znajduje się w polu ataku.
Boisko do korfballu jest bardzo istotne, ponieważ musi mieć ono wymiary 20 × 40 metrów. Idealnie wpisuje się w nie parkiet do gry w piłkę ręczną. Boisko jest podzielone na dwie połowy, każda ma 20 metrów długości. W fachowej terminologii nazywane są strefami obronnymi i atakującymi. Ciekawostką jest to, że słupy z koszami znajdują się nieco ponad 6,5 metra od linii końcowej boiska.
Do uprawiania korfballu potrzebna jest znajomość prostych zasad, piłka oraz kosz. Najważniejszym elementem jest piłka. Różni się ona w znaczącym stopniu od tej, którą można zobaczyć na boiskach piłkarskich. Przede wszystkim jest cięższa, a jej wierzchnia warstwa jest chropowata, aby łatwiej było ją złapać. Kosz korfballowy składa się natomiast z plastikowej obręczy, słupa o wysokości 3,5 metra oraz solidnej podstawy.
Mecze rozgrywane są w dwóch połowach, które trwają po 25 minut. Przerwa trwa natomiast 15 minut. Oczywiście mecze młodszych roczników mogą być krótsze. Ciekawostką jest natomiast to, że czas gry zatrzymywany jest za każdym razem, gdy piłka wyjdzie na aut lub sędzia przerwie akcję. Jeśli po dwóch połowach na tablicy wyników będzie widniał remis, to zarządzana jest dogrywka do tak zwanego złotego kosza.
Korfball pojawił się na świecie w 1903 roku, natomiast w Polsce pierwszy mecz rozegrano w Olsztynie w 1987 roku. Od 1978 roku co cztery lata odbywają się mistrzostwa świata w tej dyscyplinie sportu. Najmocniejsze reprezentacje mają Holandia, Czechy, Portugalia, Anglia i Tajwan. Sport ten stał się na tyle popularny, że zaczęto go uprawiać nawet w szkołach, jednak większego rozgłosu nie zyskał.
📜Historia korfballu na świecie
– warto ją sobie odświeżyć 🙂
Czy wiedzieliście, że❓w XX wieku jedna z gazet…Opublikowany przez Korfbalove Sobota, 28 marca 2020
Zdjęcie wyróżniające: Pixabay
