Zasady gry w warcaby stupolowe

Gra wymyślona w XII wieku jest obok szachów jedną z najpopularniejszych planszówek, które rozgrywane są na światowym poziomie. Poznaj podstawowe założenia warcabów stupolowych oraz dowiedz się, jak 30-letnia Polka została dwukrotną Mistrzynią Świata!

Tradycyjny wariant gry a warcaby stupolowe

Klasyczne warcaby, nazywane też brazylijskimi, nie różnią się od warcabów stupolowych w kwestii zasad rozgrywki. Reguły gry są identyczne, jednak poziom trudności jest nieco większy. W przeciwieństwie do klasycznego modelu, warcaby stupolowe rozgrywa się na większej planszy, która zamiast 64 czarnych lub białych kwadratów ma ich 100. Zwiększa się także liczba pionków – z 12 na 20.

Pionki ustawia się w czterech pierwszych rzędach planszy po swojej stronie. Większa liczba pól oraz pionków umożliwia rozgrywanie bardziej złożonych akcji oraz dłuższych i bardziej skomplikowanych gier, które powalają na zmagania na najwyższym międzynarodowym poziomie. To właśnie stupolowa plansza jest podstawą w najważniejszych turniejach gry w warcaby na całym świecie, w tym w trakcie Mistrzostw Świata. Z tego powodu warcaby stupolowe są nazywane międzynarodowymi.

Podstawowe reguły gry

Obowiązujące na całym świecie zasady stupolowych warcabów są jasno sprecyzowane w spisie Międzynarodowych Zasad Gry w Warcaby. Rozgrywka toczy się między dwoma zawodnikami przy użyciu planszy (warcabnicy) oraz pionków, które mogą poruszać się tylko po czarnych polach, zwanych aktywnymi. Pionki dzieli się na warcaby zwykłe, czyli kamienie oraz pionki uprzywilejowane nazywane damkami. Pionki różnią się od siebie sposobem poruszania po warcabnicy oraz możliwościami bicia.

Gracze wykonują ruchy naprzemiennie, a rozgrywkę rozpoczyna zawodnik poruszający się białymi warcabami. Kamienie mogą posuwać się po przekątnej tylko do przodu na kolejne wolne w linii prostej pole. Gdy pionek dostanie się na pole przemiany (ostatnią przeciwległą linię w stosunku do linii wyjściowych), to staje się damką. W celu zaznaczenia zmiany uprawnień pionka na zmieniony kamień nakłada się kolejną warcabę, czyli tak zwaną koronę damki.

Rozgrywka

Uprzywilejowany pionek porusza się po przekątnych we wszystkich kierunkach na dowolne pole na planszy. Celem gry jest zbicie pionków przeciwnika. W jednym ruchu można wykonać kilka zbić, ale pod warunkiem, że zrobimy to jednym pionkiem. Operację można wykonać w obu kierunkach, czyli do przodu lub do tyłu. Zbity pionek jest automatycznie usuwany z warcabnicy i nie może wrócić do gry. Bicie pionka przeciwnika jest obowiązkowe i należy je zrealizować przed innymi ruchami. Gracza uznaje się za zwycięzcę partii, gdy jego przeciwnik nie może wykonać następnego ruchu z powodu braku warcabów lub zablokowania pionków. Każda partia może zakończyć się zwycięstwem jednego gracza lub remisem.

Polska Mistrzyni Świata

Wśród elitarnych zawodowych zawodników warcabów znajduje się wybitna polska warcabistka Natalia Sadowska, która jako pierwsza polska reprezentantka zdobyła tytuł Mistrzyni Świata w tej konkurencji. Urodzona w 1991 roku w Mławie zawodniczka dwukrotnie zdobyła najważniejszy tytuł w warcabowym świecie. Pierwsza wygrana przypadła na rok 2016, wówczas Polka dwa dni przed regulaminowym końcem rozgrywki pokonała 56:28 białoruską reprezentantkę Holandii Olgę Kamyszlejewą. W kolejnym turnieju organizowanym w Tallinnie zajęła dopiero 4. miejsce.

Na następny sukces nie musiała długo czekać, ponieważ już podczas Mistrzostw Świata w Rydze w 2018 roku dotarła do finału. W ostatecznym pojedynku musiała zmierzyć się z legendą kobiecych warcabów międzynarodowych i 16-krotną mistrzynią świata, Łotyszką Zoją Golubevą. Cała rozgrywka trwała aż 11 dni, w tym dwie pełne doby przerwy. Polka doprowadziła do remisu na dwie partie przed końcem pojedynku i ostatecznie zwyciężyła, pokonując wybitną warcabistkę z Łotwy 58:50.

Foto wyróżniające: stockarch / www.freeimageslive.co.uk