Znudziły Ci się tradycyjne sporty, takie jak piłka nożna, koszykówka czy siatkówka? Poznaj siedem najbardziej nietypowych dyscyplin, które z pewnością Cię zaskoczą!
Sport ten stanowi połączenie zmagań zwierząt oraz ludzi. Wygrywa ta osoba znajdująca się na grzbiecie strusia, która jako pierwsza pokona określony dystans i przekroczy linię mety. Dlaczego akurat te ptaki są wykorzystywane podczas wyścigów? Związane jest to z ich dużymi rozmiarami. Strusie są na tyle spore, że z łatwością można założyć na nie siodło i jeździć na nich niczym na wierzchowcu. Są one jednak o wiele trudniejsze w ujeżdżaniu. Co więcej, strusie mają długie, silne nogi, które pozwalają im osiągać prędkość sięgającą 70 kilometrów na godzinę. Jeden krok strusia może mierzyć nawet 5 metrów.
Wyścigi strusi największą popularnością cieszą się w Afryce, na Półwyspie Arabskim, w Azji oraz Stanach Zjednoczonych. Największe wydarzenie tego typu od lat odbywa się w Arizonie. Historia tego dość osobliwego sportu sięga czasów starożytnego Egiptu. Potwierdzeniem tego faktu jest posąg egipskiej królowej Arsinoe II jadącej na strusiu.
Szachowy boks, określany również mianem szachoboksu, to dyscyplina sportowa stanowiąca połączenie partii szachowej oraz walki bokserskiej. Koncepcja takiego nietypowego pojedynku została stworzona w 1992 roku przez Enkiego Bilala – francuskiego twórcy komiksów, który zaprezentował ją w swojej graficznej powieści pod tytułem „Zimny równik”.
W 2003 roku powstała Światowa Organizacja Szachowego Boksu. Sport ten jest w szczególności popularny w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Rosji oraz Indiach. Na czym dokładnie polega? Podczas pojedynku zawodnicy rozgrywają 11 rund – 6 grając w szachy, a 5 boksując. W rundach nieparzystych rozgrywa się pojedynki szachowe, w parzystych – bokserskie. Runda szachowa trwa 4 minuty, bokserska – 3 minuty.
To niekontaktowy sport rozgrywany w basenie, na głębokości około 2-3 metrów. W czasie rozgrywki biorą udział dwie drużyny – każda po 6 osób. Ich zadaniem jest takie manewrowanie krążkiem, aby trafić nim do bramki przeciwnika. Mecz składa się z dwóch części, każda po 15 minut. Zawodnicy są wyposażeni w maski, płetwy, fajki do nurkowania swobodnego, ochraniacze, kij o długości około 35 cm, czepek oraz grubą rękawicę. Mecz jest rozgrywany z wykorzystaniem specjalnego krążka o wadze 1,5 kg, który wykonany jest z ołowiu pokrytego tworzywem sztucznym. Bramki mają po 3 m szerokości.
Toe wrestling to specyficzna odmiana siłowania się na rękę. Zawodnicy używają tutaj jednak nie dłoni, lecz gołych stóp zaczepionych o siebie palcami. Rozgrywka odbywa się na podłodze, a nogi znajdują się na specjalnej macie. Pojedynek składa się z trzech rund. Zakazane jest tu łaskotanie przeciwnika. Ten niszowy sport największą popularnością cieszy się w Wielkiej Brytanii, a dokładnie w Derbyshire, gdzie co roku odbywają się zawody toe wrestlingu.
Zorbing jest sportem wymyślonym w 1994 roku w Wielkiej Brytanii. Polega na wejściu do specjalnej, przezroczystej kuli wykonanej z elastycznego, wytrzymałego plastiku i staczaniu się w niej po łagodnym zboczu. Składa się z zewnętrznej warstwy o średnicy około 3 metrów oraz wewnętrznej, której średnica wynosi około 2 metry. Połączone są ze sobą przy pomocy nylonowych sznurków.
To popularny w Stanach Zjednoczonych sport, który polega na tym, że zawodnik siada na łopacie, a następnie zjeżdża na niej po oblodzonej górce. Dyscyplina ta trafiła w 1997 roku do Winter X-Games, aczkolwiek na skutek poważnego wypadku jednego z uczestników została natychmiastowo usunięta z zawodów.
Ostatni z nietypowych sportów w naszym zestawieniu to sporthocking, który określany jest również mianem ekstremalnego siadania. Dyscyplina ta narodziła się w Niemczech i wymaga specjalnego stołka, przy pomocy którego wykonuje się różnego rodzaju triki. Każdy z nich musi zostać zakończony w pozycji siedzącej.
Foto wyróżniające: Adrian Hon / Flickr
