Dart (inaczej gra w lotki) jest popularną grą klubową, w którą z powodzeniem grać można również w domu czy hotelowym klubie. Chcąc rozpocząć swoją przygodę z tego typu aktywnością, należy się zaopatrzyć w specjalną tarczę. Czym kierować się przy jej wyborze? Oto garść praktycznych wskazówek na ten temat.
W przeszłości tarcze do darta były produkowane z drewna, które należało regularnie moczyć w wodzie, by było ono w stanie zachować swoje naturalne właściwości. Obecnie znacznie częściej do czynienia mamy z sizalową tarczą do gry w rzutki. Produkowana jest ona z tropikalnej rośliny – agawy sizalowej, a dokładnie z jej liści. Po wyjęciu lotki z takiej tarczy otwór po niej szybko znika, co związane jest z tym, że włókna sizalu powracają do pierwotnego kształtu. Jakie są główne zalety tarczy sizalowej? Jest niemalże bezgłośna, co czyni z niej idealne rozwiązanie do domu. Lotka wbijająca się w tarczę nie wydaje tutaj praktycznie żadnego odgłosu. Tarcze tego typu mogą być użytkowane zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków. Są ogólnodostępne, a najtańsze modele nabyć można już za kilkadziesiąt złotych. Jeżeli chodzi o wady, tarcze sizalowe są nieco cięższe od elektronicznych. Co więcej, gracze muszą tutaj samodzielnie liczyć zdobywane przez siebie punkty.
Innym z dostępnych rozwiązań są tarcze elektroniczne. Jakie są ich główne atuty? Automatycznie zliczają punkty, a niektóre modele dodatkowo podają wynik pod postacią komunikatu głosowego i oferują programy do rozmaitych gier. Tarcze tego typu są tanie – nabyć można je już za kilkadziesiąt złotych. Charakteryzują się także niską wagą. Jakie są wady elektronicznych tarczy do darta? Liczba graczy jest tutaj ograniczona. Dokładna liczba zależy od danego modelu tarczy, lecz średnio jest to od 1 do 16 osób. Tarcze tego typu pracują głośno – mowa tutaj zarówno o stuku lotki w powierzchnię, jak i o odgłosach odczytywanego wyniku. Są one w mniejszym stopniu odporne na uszkodzenia mechaniczne i używać można ich wyłącznie wewnątrz budynków.
Bardzo ważnym elementem każdej tarczy do darta jest tak zwany pająk, czyli drut oddzielający od siebie pola punktowe. W tanich modelach jest on okrągły, gruby i przymocowany przy pomocy skuwek zabierających miejsce gry. Lotki trafiające w tego typu skuwkę najczęściej upadają na podłogę i nie zdobywają punktów. W mistrzowskich tarczach do darta pałąk ma trójkątny profil. Jest on znacznie mniejszy i zatapiany w sizalu. Nawet jeżeli zawodnik trafi w niego lotką, ryzyko upadku na podłogę jest tutaj stosunkowo niewielkie.
Tarcza do darta kupiona. Teraz pora na jej zawieszenie na ścianie. Tarcza tego typu nie zajmuje wiele miejsca – jej średnica wynosi bowiem zaledwie 45 centymetrów. Wokół niej warto zachować wolną przestrzeń. Tarczy do darta nigdy nie powinno się wieszać w bezpośrednim sąsiedztwie zegarów czy obrazów – chybiony rzut doprowadzić może bowiem do ich trwałego uszkodzenia. Tuż pod tarczą nie należy stawiać delikatnych mebli czy szklanych stolików. Związane jest to z tym, że część lotek trafiających w tarczę odbija się i spada na podłogę. Posadzkę w miejscu tuż pod nią warto zabezpieczyć, na przykład przy pomocy miękkiej wykładziny. Pod tarczą powinno się zachować wolną przestrzeń, tak aby gracze mieli pełną swobodę rzucania.
Na jakiej wysokości zawiesić taką tarczę i w jakiej odległości od niej należy się ustawić do gry? Znajdować powinna się ona na wysokości 173 centymetrów, mierząc od podłogi do środka tarczy. Umieścić należy ją w odległości 237 centymetrów od osoby rzucającej. Środek tarczy powinien się znajdować 293 centymetry od linii rzutu (mierzy się to w linii od środka tarczy do punktu na podłodze, na którym stoi gracz).
To gdzie zawiesisz swoją tarczę – na ścianie, drzwiach, czy specjalnym stojaku – nie ma większego znaczenia. Ważne, żeby…
Opublikowany przez Steel Dart Lublin Czwartek, 21 stycznia 2021
Zdjęcie wyróżniające: pxhere.com
