Podzielona na dwie główne części gra pozwala na wykonywanie w drugiej partii licznych manewrów prowadzących do wygrania całej rozgrywki. W dzisiejszym artykule wyjaśniamy, na czym polegają najważniejsze manewry brydżowe.
Nazywany inaczej manewrem w przelocie polega na zagraniu karty do przebitki z niższym atutem niż tym, który ma w ręce przeciwnik. Zagranie ma na celu pozbawienie przeciwnika kart z dobrym atutem i pozostawienie mu słabszych pozycji.
Psychologiczny manewr został po raz pierwszy opisany w 1973 roku na łamach brydżowego miesięcznika The Bridge World. Autor artykułu Frederick Turner stworzył fikcyjną postać gracza Philipa Grosvenora, który odrywa ten manewr. Bohater zaczyna go regularnie stosować, wzbudzając gniew pośród swoich przeciwników. Jego historia kończy się tragiczną śmiercią, którą poniósł w wyniku pobicia po jednym z brydżowych turniejów. Oprawcy przed zadaniem śmiertelnych uderzeń połamali mu wszystkie palce. Sam manewr polega na wprowadzeniu przeciwnika w błąd, popełniając nielogiczny ruch.
Wynik gry nie ulega tu zmianie, aczkolwiek gracz używający gambitu ma szansę na zdenerwowanie przeciwnika, wyprowadzenie rywala z równowagi oraz zburzenie jego koncentracji. Strategia Grosvenora realizowana jest przez gracza, który daje przeciwnikowi szansę na zdobycie jednej lub więcej lew wykonując niepoprawny ruch. Jeśli przeciwnik chciałby skorzystać z danej mu okazji, musiałby sam celowo popełnić błąd, dlatego w większości przypadku rezygnuje i wykonuje prawidłowe zagranie. Utrata szansy i zły krok przeciwnika może zmienić jego nastawienie i negatywnie wpłynąć na jego pozycję w rozgrywce, co byłoby sukcesem osoby wykonującej gambit Grosvenora.
Strategia użyta po raz pierwszy w rozgrywce brydżowej przez francuskiego szachistę A. L. H. Lebretona Deschapellesa zyskała światową sławę, dlatego manewr został nazwany właśnie jego nazwiskiem. Kontrowersyjny ruch polega na poświęceniu własnej figury. Strata ma doprowadzić zawodnika do wypracowania dojścia do ręki przeciwnika i uzyskanie dostępu do tego samego koloru, który uprzednio stracił. Ruch wywodzi się z rozgrywki szachowej, w której popularnym zagraniem jest celowa utrata jednego z pionków na rzecz realizacji szerszego, kilku etapowego planu doprowadzenia do zwycięstwa.
Taktyka, która umożliwia dokładne przeprowadzenie całej rozgrywki. Kluczem do prawidłowego rozegrania tego manewru jest skupienie podczas czasu licytacji oraz dobra pamięć. Podczas pierwszej części partii brydżowej zawodnik musi zapamiętać usłyszane informacje oraz spróbować precyzyjnie odtworzyć układ rąk przeciwnych graczy. Do tego momentu jego ruchy są mało inwazyjne i przedłuża czas wprowadzenia rozegrań kluczowych. Dopiero gdy będzie posiadać odpowiednią wiedzę, może rozpocząć atak i rozegrać najważniejszy kolor.
Jeden z ruchów o charakterze obronnym, w którym gracz zagrywa wyższą kartą od wymaganej, tym samym blokuje wzięcie lewy przez partnera. Wyższy honor broni niższą kartę partnera i utrzymuje aktualny stan rozgrywki. Manewr może być wykonany w przypadku posiadania tego samego koloru przez obu graczy. Precyzyjnie wykonana taktyka może zapobiec kontratak przeciwnika, a w konsekwencji pozwolić na kontynuowanie całej rozgrywki.
Popularne zagranie nazywane jest także eliminacją, endplay albo throw-in. Manewr ten ma na celu doprowadzenie przeciwnika do sytuacji, w której zabraknie mu podczas rozgrywki kart, którymi może zagrać bezpieczne odejście. Obrońca zostaje w tym przypadku zmuszony do zagrania w sposób korzystny dla rozgrywającego. Tym samym wpuszcza go do swojej ręki i traci atuty, przeciwnik przebija karty i wygrywa całą rozgrywkę.
Foto wyróżniające: Bruno Vincent / Getty Images
